เป้าหมาย ที่เราต้องมีระบบ MIS / EIS เพราะว่า

๑. ผู้บริหารระดับสถาบันสามารถเข้าถึงข้อมูลของทุกวิทยาลัยในสังกัด เพื่อประกอบการตัดสินใจในการบริหารงาน

๒. ผู้อำนวยการกลุ่มส่วนกลาง สบช. สามารถสรุปข้อมูลจากทุกวิทยาลัย

๓. ผู้บริหารระดับวิทยาลัยสามารถติดตามตรวจสอบข้อมูลจากทุกฝ่ายได้

๔. ผู้บริหารทุกระดับสามารถใช้ข้อมูลจากระบบในการวางแผนกลยุทธ์ แผนปฏิบัติการ ใช้ในการประเมินความเสี่ยง  การประกันคุณภาพการศึกษาในทุกระบบของการประเมินไม่ว่าจะเป็น สกอ. สมศ. และสภาการพยาบาล

ผศ.นวลศรี เด่นวัฒนา คณะวิทยาการสารสนเทศ มหาวิทยาลัยบูรพา ได้นำเสนอร่างระบบสารสนเทศเพื่อการรองรับการประเมินจากสภาการพยาบาล เกณฑ์ใหม่ ๒๘ ตัวบ่งชี้ PIEiS: Praboromarajchanok Institute Executive Information System  ซึ่ง ใช้เทคนิคในการพัฒนาโปรแกรมแบบจิกซอว์ หากมีการเปลี่ยนแปลงข้อมูลหรือเกณฑ์ตังบ่งชี้ใหม่ สามารถปรับเปลี่ยนได้โดยไม่กระทบกับโครงสร้างของระบบ  ไม่ต้องพัฒนาโปรแกรมใหม่  แต่ละวิทยาลัยสามารถเลือกTemplate ของตนเองได้ ไม่ซ้ำกัน

ระบบ สารสนเทศ จะสามารถนำมาใช้ในการตัดสินใจได้หรือไม่ ขึ้นอยู่กับการบันทึกข้อมูลให้เป็นปัจจุบัน ซึ่งทุกงาน/ฝ่าย ต้องร่วมกันทำในส่วนที่ตนรับผิดชอบ ไม่ใช่ หน้าที่ของงานประกันคุณภาพการศึกษา

ระบบสารสนเทศ ควรจะต้องเป็นงานที่ทำเป็นประจำ สม่ำเสมอ ไม่ใช่ ตามเทศกาลเพื่อรับการประเมิน  ควรประกาศไว้เป็นนโยบายที่ชัดเจน มีการบริหารคุณภาพ (plan do check act) สำหรับทุกคน และให้ทุกคนใช้ (นำเข้าข้อมูล) และระบบที่ใช้ควรมีความยั่งยืน  จึงจะประสบความสำเร็จ

ที่ ประชุม มองว่า เป็นระบบที่ดี แต่ยังต้องพัฒนาความสมบูรณ์ของโปรแกรมอีกระยะหนึ่ง ทำให้วิทยาลัยที่ต้องรับการประเมินในเดือนมกราคม-มีนาคม ๕๖ จะไม่สามารถนำไปใช้ได้ทัน ควรนำสิ่งที่เรามีอยู่มาปรับปรุง/อัปเดตข้อมูลให้เป็นปัจจุบันนำไปสู่การ ตัดสินใจของผู้บริหารได้