| ผู้บันทึก : นางจรรยา ศรีมีชัย | |
| กลุ่มงาน : กลุ่มวิชาการการพยาบาลพื้นฐาน | |
| ฝ่าย : ฝ่ายวิชาการ | |
| ประเภทการปฎิบัติงาน : ประชุม | |
| เมื่อวันที่ : 25 ส.ค. 2553 ถึงวันที่ : 27 ส.ค. 2553 | |
| หน่วยงาน/สถาบันที่จัด : สมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทย | |
| จังหวัด : กรุงเทพมหานคร | |
| เรื่อง/หลักสูตร : บันทึกทางการพยาบาล: สมรรถนะที่สำคัญของวิชาชีพ | |
| วันที่บันทึก 7 ก.ย. 2553 | |
|
|
|
| รายละเอียด | |
| ความสำคัญของบันทึกทางการพยาบาล : บันทึกทางการพยาบาลกับการพัฒนาวิชาชีพ ๑.เป็นเครื่องมือสื่อสาร รายงานความก้าวหน้าอาการผู้ป่วยช่วยให้เกิดการพยาบาลที่ ต่อเนื่องและเป็นตัวกลางเชื่อมโยงข้อมูลให้ทีมสุขภาพได้ทราบทั่วกัน (โดยแสดงให้เห็นขอบเขตวิชาชีพ : autonomy ,accountability and authority ) ๒.เป็นเครื่องมือในการประเมินเพื่อการประกันคุณภาพการพยาบาลว่ากิจกรรมการ บริการพยาบาลได้ตอบสนองต่อความต้องการและความคาดหวังของผู้ใช้บริการโดยใช้ ศักยภาพสูงสุดภายในขอบเขตวิชาชีพ (แสดงถึงการพัฒนาคุณภาพการพยาบาล) ๓.เป็นช่องทางนำไปสู่การคิดค้น พัฒนา และสร้างนวัตกรรมทางการพยาบาลเพื่อตอบสนองต่อความต้องการและแก้ปัญหาสุขภาพ ของผู้ป่วย/ผู้ใช้บริการ(แสดงถึงการพัฒนาที่ไม่หยุดนิ่งแห่งวิชาชีพ : living organization) ๔.เป็นเครื่องมือเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพยาบาล (ใช้ในการเรียนการสอนและการประเมินผลการปฏิบัติการพยาบาล) เป็นข้อมูลในการวิจัย ปรับปรุงวิธีการพยาบาล (การพัฒนาองค์ความรู้/ศาสตร์ทางการพยาบาล) ๕.ใช้เป็นหลักฐานทางกฎหมายที่ให้ข้อเท็จจริงตามสภาพการดูแลผู้ป่วยที่ต่อ เนื่องและนำไปสู่การคุ้มครองผู้ให้และผู้รับบริการ (หลักฐานด้านกฎหมาย) ความจริงจากการวิจัย การศึกษา : พบปัญหาการบันทึกทางการพยาบาลดังนี้ ๑. พยาบาลส่วนใหญ่ยังไม่เห็นความสำคัญ/คุณค่าของการบันทึกทางการพยาบาลคิดว่า สิ้นเปลืองเวลาโดยเปล่าประโยชน์ (ไม่อยากคิด ไม่อยากเขียน ไม่มีเวลา ไม่เห็นคุณค่า) ๒.บันทึก…ไม่ครบถ้วน ไม่สมบูรณ์ ไม่ต่อเนื่อง ไม่ได้สาระที่เป็นแก่นสาร (จากการไม่ใช้กระบวนการพยาบาล คิดไม่เป็น ขาดความรู้) ๓.บันทึกเฉพาะวิธีการให้การพยาบาลผู้ป่วยมากกว่าการสังเกตถึงปฏิกิริยาโต้ ตอบของผู้ป่วย (ไม่ใช้กระบวนการพยาบาลและไม่ใช้การดูแลที่ยึดผู้ป่วยเป็นศูนย์กลาง : ไม่พบตัวตนของผู้ป่วยไม่แสดง critical thinking) ๔.บันทึกไปเรื่อยๆขาดการประเมินผล การวิเคราะห์ และสังเคราะห์ (ไม่สะท้อนให้เห็นความสามารถในการคิดเชิงวิเคราะห์ และการตัดสินใจของพยาบาล) ๕.ไม่มีใครสนใจอ่านเพื่อนำไปเป็นข้อมูลในการดูแลผู้ป่วย (ด้อยคุณภาพ ทั้งเนื้อหา และรูปแบบการบันทึก) หลุม พลางบนเส้นทางการบันทึกการพยาบาล ๑. ต้องปลุกกระแสให้การบันทึกการพยาบาลเป็นวาระแห่งวิชาชีพ เพราะ นโยบายการปฏิบัติไม่ชัด KPI ไม่มี Commitment ของคนในองค์กร ๒. ต้องเสริมสร้างความรู้และการจัดการความรู้สู่การปฏิบัติ COP อาจช่วยได้ เพราะ บันทึกการพยาบาลไม่สะท้อนภาวะสุขภาพของผู้ป่วย ไม่ได้นำข้อมูลมาวางแผนการ ดูแลผู้ป่วย ไม่ได้ใช้องค์ความรู้ในการดูแลผู้ป่วย ไม่ได้ใช้องค์ความรู้ในการบันทึก ไม่ใช้ clinical judgement ๓. ต้องพัฒนาทักษะ ความรู้ความเข้าใจอย่างถ่องแท้ ทั้งผู้ติดตาม ผู้ประเมินและผู้เขียน เพราะการติดตาม เน้นปริมาณมากกว่าคุณภาพ การวิเคราะห์ปัญหาไม่ชัดเจน โอกาสพัฒนาไม่ เป็นจริง มาตรฐานวิชาชีพการพยาบาล : บันทึกการพยาบาลต้องแสดงถึง – การใช้กระบวนการพยาบาลในการดูแลผู้รับบริการแบบองค์รวม – บทบาทพยาบาลที่จะต้องประสานความร่วมมือในทีมการพยาบาลและทีมสหสาขาวิชาชีพ – ความต่อเนื่องในการพยาบาล รูปแบบหรือแบบฟอร์มการบันทึกขึ้นกับบริบทของหน่วยงานนั้นๆแต่หลักการบันทึก คือระบบ การบันทึกที่สะท้อนหลักที่ถูกต้องของการใช้กระบวนการพยาบาล
|
|
| ความรู้ที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับการปฏิบัติงาน | |
| – การเรียนการสอนรายวิชาการปฏิบัติการพยาบาล และแนวคิดพื้นฐาน ทฤษฎีและกระบวนการพยาบาล – งานพัฒนานักศึกษาเกี่ยวกับคุณลักษณะบัณฑิต : การคิดอย่างมีวิจารณญาณ คุณธรรมจริธรรม
|
|
| ความรู้ที่จะนำไปพัฒนาต่อ ? | |
| ความรู้และทักษะเกี่ยวกับการบันทึกการพยาบาล |
(644)