- ในการออบแบบโจทย์แต่ละสถานี ผู้ ออกข้อสอบจะต้องจัดทำแบบประเมิน และกำหนดเกณฑ์การให้คะแนนที่ชัดเจน ครอบคลุมคำตอบ โดยเน้นความเที่ยงตรงทั้งเชิงเนื้อหา และโครงสร้าง  โดยเฉพาะสถานีซักประวัติ และตรวจร่างกาย ซึ่งมักจะมีคำตอบที่หลากหลาย ผู้สอบอาจคิดถึงเรื่อง  ที่ผู้ออกข้อสอบคาดไม่ถึง ดังนั้นจึงต้องวางโครงสร้างคำตอบที่เป็นไปได้ และกำหนดคะแนนอย่างเหมาะสม  

- การจัดสอบ ผู้เข้าสอบจะเข้าสอบตามลำดับสถานี โดยมีอาจารย์คุมสอบ สถานีละ ๑ คน มีผู้แสดงเป็นผู้ป่วย ซึ่งอาจใช้ผู้ป่วยจริง หรือ อาจารย์แสดงเป็นผู้ป่วยเอง  ทั้งนี้หลังการสอบแต่ละสถานี นอกจากอาจารย์ให้คะแนนแล้ว ผู้ป่วยควรให้คะแนนผู้สอบด้วยเพื่อป้องกันความลำเอียงของการให้คะแนน

๑) ชุดโจทย์สถานการณ์   และเครื่องมือวัดประเมินผล ต้องมีความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา และโครงสร้าง ซึ่งต้องใช้เวลาและประสบการณ์ของผู้ออกแบบทดสอบอย่างมาก

๒) การจัดให้เข้าสอบจัดได้ฐานละ ๑ คน แต่ละคนต้องสอบทั้ง ๖ สถานี สถานีละประมาณ ๑๐ – ๑๕ นาที รวมเวลาประมาณ ๑ – ๑.๓๐ ชั่วโมง  ต้องใช้อาจารย์คุมสอบฐานละประมาณ ๓ คนเป็นอย่างน้อย หากมีผู้สอบ ๕๐ คน คาดว่าต้องใช้เวลา มากกว่า ๑ สัปดาห์  ตลอดจนมีความยุ่งยากมากหากต้องให้ผู้สอบเข้าสอบมากกว่า ๑ ฐาน เพื่อให้เกิดการวัดองค์ความรู้จากระบบต่างๆ อย่างทั่วถึง

                สรุป ข้อสอบ OSCE มีข้อดีที่สามารถวัดการประยุกต์ความรู้สู่การปฏิบัติ ได้อย่างมาก ครอบคลุมทักษะการตรวจ วินิจฉัยโรค  และการรักษาโรค  ซึ่ง หากนำมาประยุกต์ใช้กับหลักสูตรอบรมการพยาบาลเวชปฏิบัติ หรือทดสอบในรายวิชาการรักษาโรคเบื้องต้น สำหรับนักศึกษาพยาบาล จะช่วยให้เกิดการพัฒนาองค์ความรู้ และทักษะทางคลินิกที่ดี    แต่ต้องอาศัยการเตรียมความพร้อมในทุกๆ ด้านดังที่กล่าว ซึ่งคาดว่าอาจไม่คุ้มกับผลลัพธ์ที่ต้องการ